śluby swiata – Meksyk

Meksyk / VIVA MEXICO! / La gran fiesta, czyli wielkie meksykańskie wesele

Autor: Edyta Wenc i Szymon Wiese – Ślubna Pracownia Bydgoszcz

Artykuł ekspercki napisany dla portalu PobieramySię.pl

Różnorodności zwyczajów, tradycji i obrzędów w tak dużym kraju i tak bogatej kulturze, jak Meksyk nie da się ująć w całości, spróbujemy jednak nakreślić te najbardziej interesujące.

Na różnorodność i barwność meksykańskiej tradycji ślubnej składają się połączone tradycje Indian Ameryki Środkowej, obrzędy z czasów Azteków oraz te wywodzące się od kolonizatora – Hiszpanii. To także mieszanka religii katolickiej i wierzeń ludowych, wciąż silnych w meksykańskich obrządkach, połączonych z nową wiarą.

Ślub i wesele to, według Meksykanów, nie czas na oszczędzanie. Panna Młoda otrzymuje dwa pierścionki zaręczynowe, a w dniu ślubu ma aż trzy bukiety. Część wydatków ślubno-weselnych biorą na siebie Rodzice Chrzestni – padrinos. Tradycyjnie staje się nimi najbardziej przykładne i zgodne małżeństwo z rodziny Młodych. Jeśli Para Młoda jest w trudnym położeniu finansowym, często wybiera się także padrinos de anillos – („chrzestnych od obrączek”), padrinos od mariachi, od piwa, od lokalu, od ciasta… Jednak przede wszystkim Chrzestni mają być opiekunami Młodych, służyć im radą i pomocą w trakcie małżeństwa.

Ceremonia zaślubin jest pełna głębokiej symboliki. W czasie składania przysięgi małżeńskiej, ramiona lub szyje Młodej Pary oplatane są symbolem jedności, który w zależności od regionu może przybrać postać białego sznura, różańca, jedwabnej wstążki lub girlandy z kwiatów pomarańczy. Następuje to tuż po wymianie obrączek. Gdy Nowożeńcy opuszczają Kościół, goście obrzucają ich czerwonymi koralikami. Mają im one przynieść szczęście i pomyślność.

Jedną z typowych, meksykańskich tradycji ślubnych jest podarowanie przez narzeczonego Pannie Młodej prezentu, w postaci trzynastu złotych monet na znak oddania i pełnego zaufania. Te zostają pobłogosławione przez kapłana podczas ceremonii zaślubin i towarzyszą Młodym sprawując nad nimi pieczę.

Aby uniknąć nieszczęścia Pan Młody nie może przed ślubem zobaczyć sukni, a Panna nie powinna w tym dniu nosić pereł (symbolizują łzy). Szczęście przynosi natomiast założenie sukni, w której do swojego ślubu szła matka lub babka Młodej oraz przyszycie do bielizny trzech tasiemek w kolorach żółtym, niebieskim i czerwonym (reprezentujące kolejno: jedzenie, pieniądze i namiętność dla przyszłego związku). Suknia Panny Młodej często nawiązuje do stylu flamenco lub jest bogato i kolorowo haftowana. Nosi się do niej welon i/lub bolerko z krótkim rękawem.

Jeśli chodzi o zwyczaje i zabawy podobne do pojawiających się w Polsce, to zwróćmy uwagę na zwyczaj zwany aguinaldo. Polega on na tym, że w czasie wesela Pan Młody zdejmuje swój krawat oraz podwiązkę Panny Młodej (tradycyjnie robi to zębami), następnie cięte są one na kawałki i wystawiane na „aukcję”, gdzie licytują je i wykupują goście. Znany jest także zwyczaj płatnego tańca z Panną Młodą oraz pierwszy taniec Państwa Młodych, w czasie którego Parę Młodą otaczają trzymający się za ręce goście tworząc kształt serca.

Goście jedzą pikantny ryż, tortille nadziewane kurczakiem i wołowiną, a na deser tort weselny nasączonego rumem lub po tradycyjne meksykańskie kruche ciasteczka. Do picia – sangria – orzeźwiający napój zrobiony z wina, brandy, cukru, owoców i wody gazowanej.

W czasie przyjęcia męscy przyjaciele Pana Młodego raczą go wyzwiskami (męska kura domowa, pantoflarz), ubierają w fartuch, dają miotłę, następnie zaganiają do łazienki, gdzie rozbierają go doszczętnie, a ubranie oddają Pannie Młodej. Wszystko to po to, aby nowa małżonka mogła iść do męża, oddać mu skradzione rzeczy i tym samym wybawić go z opresji.